Perfectionist

วันนี้ได้นั่งรถไฟฟ้าBTS กลับบ้านเนื่องจากกลับรถมหาลัยไม่ทันในระหว่างที่นั่งเริ่มจากสถานีอนุเสาวรีย์เราก็นั่งมองคนนู๊คนนี้ไปเรื่อยก็คิดไปต่างๆนาๆว่าทำไมคนชอบยืนหลบมุมใกล้ประตูทางออก ทำไมคนชอบเห็นแก่ตัวยืนเอาหลังพิงเสากลางรถไฟฟ้าแทนที่จะให้คนอื่นเขาใช้จับยึดไว้ ทำไมผู้หญิงชอบหิ้วกระเป๋าแบรนด์เนมกันเยอะจังมองลายตามากไม่รู้จริงหรือปลอมทั้ง Gucci LouisVuitton ทำไมกลางลู่ในรถไฟฟ้าว่างๆแทนที่จะเดินเข้ามาดันชอบยืนออเบียดกันไอ้หน้าทางออกแล้วคนอื่นเขาก็ไม่มีทางเข้า คิดนู๊นี้ไปเรื่อย พอไปถึงสถานีพญาไทอยู่ดีๆประตูรถไฟฟ้าก็ปิดไม่ได้เปิดสักพักก็มีประกาศว่าเกิดเหตุขัดข้องขออภัยในความไม่สะดวก แต่รอสักพักก็ปิดได้ระหว่างที่วิ่งจากพญาไทกำลังจะไปสถานีชิดลมอยู่ดีๆรถไฟฟ้าก็หยุดอยู่กลางลูวิ่งยังไม่ถึงสถานีชิดลม คนในรถไฟฟ้าก็เริ่มงงๆและตอนนั้นว่าเกิดอะไร สิ่งแรกที่เราคิด ณ ตอนนั้นคือแล้วจะถึงบ้านไหมวันนี้ ถ้ามันขยับไม่ได้จะเดินไปยังไงค้างกลางลูซะขนาดนั้นแล้วถ้ามีรถไฟฟ้าอีกคันวิ่งชนจากด้านหลังขึ้นมาละจะหนียังไง สมองในตอนนั้นคิดแต่เรื่องแบบนั้นจริงๆ แต่สักพัก 3-4 นาทีรถไฟฟ้าก็กลับมาวิ่งได้เหมือนเดิม เราก็มานั่งคิดว่าทำไมเรามองโลกในแง่ลบจังเลยว่ะรู้สึกไม่มีอะไรได้ดังใจเลยบนโลกใบนี้ แทนที่จะคิดแต่เรื่องดีๆมองแต่ในแง่ลบไปซะทุกสิ่งก็ไม่รู้ว่าจะคิดไปทำไมเหมือนกันไอเเรื่องที่คิดๆมาตั้งแต่นั่งรถไฟฟ้าคิดแล้วก็เครียดแต่ก็ห้ามความคิดไม่ได้ เลยนึกถึงคำว่า Perfectionist ขึ้นมาเพราะพี่เราก็เคยทักเราแบบนี้เห็นเราเคร่งเครียดกับทุกอย่างเกินไปแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเราคงไม่ได้บ้าถึงขนาดนั้น เลยลองหาข้อมูลดูว่ามันเป็นยังไงไอ้โรคนี้ ก็ได้ข้อมูลดังนี้

ปัญหาของคุณสมบูรณ์แบบคือ เมื่อเป็นคุณแม่คุณพ่อ ภรรยาสามี หรือเจ้านายแล้วจะตั้งเป้าไว้สูง ทำให้รู้สึกผิดหวังว่า ทำไมคนอื่นๆ ถึงทำอะไร "ไม่ได้ดังใจ" ลักษณะเฉพาะที่จะช่วยบอกว่า เราเป็นคนสมบูรณ์แบบหรือไม่ คือ "มาตรฐานที่ยืดหยุ่นไม่ได้" ข้อที่มักจะดีของคุณสมบูรณ์แบบ คือ มักจะทำงานทำการได้ดีและได้มาตรฐานสูง แต่ถ้าไปทำงานกับคนอื่นจะชอบวิพากษ์วิจารณ์(คนอื่น) หรือรู้สึกว่า คนรอบข้างทำอะไรไม่ได้ดังใจ... ไปที่ไหนก็ทำให้คนอื่นอึดอัดลำบากใจไปหมด

คนบุคลิกเจ้าระเบียบจะมีลักษณะประจำดังต่อไปนี้

• สนใจเรื่องต่างๆ ในรายละเอียดปลีกย่อยมาก มักดูแลความสะอาดเรียบร้อยของร่างกายและเครื่องแต่งตัวเป็นอย่างดี ทรงผมหวีเรียบแป้ล ใบหน้าสะอาดสะอ้าน ผู้หญิงเจ้าระเบียบจะแต่งหน้าอย่างประณีตบรรจง เช่น ประดิดประดอยเขียนคิ้วทั้ง 2 ข้างให้โค้งและมีขนาดเท่ากันเปี๊ยบ ไม่ชอบให้เครื่องแต่งกายมีรอยยับย่น ไม่ชอบให้รองเท้ามีรอยถลอก ผู้หญิงเจ้าระเบียบจึงมักใช้เวลาพิถีพิถันแต่งหน้าและแต่งตัวนานเป็นพิเศษ และมักหงุดหงิดที่เห็นคนอื่นแต่งกายไม่เรียบร้อย หรือขมวดคิ้วไม่พอใจหากเห็นคนรอบข้างไว้ทรงผมยุ่งกระเซิง
• หมกมุ่นกับความรับผิดชอบมาก มีความยุติธรรมและคุณธรรมดีเลิศ จะไม่ยอมผิดเวลานัดรวมไปถึงคาดหวังให้ผู้อื่นรักษาเวลานัดหมายดีไปด้วย ซึ่งมักจะผิดหวัง คนเจ้าระเบียบจึงทุ่มเทให้กับการทำงานมากจนขาดการสร้างสัมพันธภาพที่ดีกับผู้อื่น
• ใช้ชีวิตประจำวันซ้ำๆ ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง เช่น กินอาหารร้านประจำซ้ำๆ หรือขับรถเส้นทางเดิมๆ ไม่ค่อยยอมรับความคิดเห็นของคนอื่นหรือวิวัฒนาการใหม่ๆ และต้องการให้คนอื่นทำตามความคิดเห็นของตนเองเสมอ จึงมีลักษณะดื้อรั้น
• ไม่ค่อยกล้าตัดสินใจเพราะกลัวผิด กลัวถูกตำหนิหรือผิดศีลธรรม
• เครียดง่าย คนอยู่ใกล้ไม่รู้สึกอบอุ่นและไม่ชอบการพักผ่อนหย่อนใจ เพราะฉะนั้นชีวิตส่วนตัวจึงแห้งแล้งไม่ค่อยมีความสุข

เราคงจะเป็นโรคนี้โดยไม่รู้ตัวแล้วแต่ยังดีที่มีวิธีแก้ไขมันคงจะแก้ไม่ได้ง่ายๆก็มันเป็นตั้งแต่เกิดแล้วนิให้ทำไง ใครอยากอ่านบทความโรคนี้เข้าเว็บนี้ 9 วิธีป้องกัน+รักษานิสัยคุณสมบูรณ์แบบ(perfectionist) , PERFECTIONIST

ซื้อมาทำไม

เมื่ออังคารที่ผ่านมามีบรรจุภัณฑ์ส่งมาให้ที่บ้านพอเปิดดูก็เป็นแผ่นเพิ่มความสูงแบบซิลิโคนที่เราให้พี่สั่งให้ตอนก่อนเปิดเทอมพึ่งได้มา ตอนแรกไม่คิดว่าจะสั่งมาใส่เล่นกะจะสั่งให้ของขวัญเพื่อนคนนึง แต่ด้วยความอยากได้เลยแอบเก็บไว้เอง มันเอาไว้ใส่ในรองเท้าเพื่อเพิ่มความสูงมีหลายระดับให้ซื้อตั้งแต่สูงเพิ่ม 3cm-8cm เราซื้อแบบ 4cm มามันถอดปรับระดับได้เป็นชั้นๆแล้วแต่ว่าเราอยากจะสูงเท่าไหร่ ด้วยความที่เราสูง 175 แต่มีความรู้สึกว่าตัวเองยังเตี้ยอยู่อยากสูงขึ้นอีกถ้าใส่มันไปก็จะบวกอีก 4cm แล้วใส่รองเท้าหุ้มข้ออีกพื้นรองเท้าก็น่าจะสูงสัก 2cm บวกกันเราก็น่าจะสูงเพิ่มเป็น 181cm พอใส่แล้วดูสูงดีมากรู้สึกชอบ พอวันพุธเราก็ออกไปข้างนอกโดยใส่ซิลิโคนชิ้นนี้แหละ เดินไปสักพักมีความรู้สึกว่าเดินไม่ถนัดเลยเดินไปแถบจะลากรองเท้าไปมันไม่ได้หนักหรอกตัวซิลิโคนแต่เป็นเพราะเราไม่ชินกับมันเองมั้งมีแอบข้อเท้าพลิกนิดนึง เดินเที่ยวไปสักชั่วโมงสองชั่วโมงรู้สึกเริ่มเมื่อยและก็รำคาญมันมากไม่อยากจะใส่มันเพราะมันลากเท้าก็เลยแอบไปถอดชั้นมันออก 2 ชั้นเหลือสูงแค่ 2.4cm มันก็เดินถนัดขึ้นแต่ก็ยังลากเท้าอยู่นิดหน่อย สักพักขี้เกียจใส่และรำคาญก็เลยไปถอดมันออกหมด พี่เราก็หันมาถามเราว่าจะซื้อมาทำไมเนี่ยเอาตังไปซื้ออย่างอื่นดีกว่าไหม พอมาคิดดูเราจะบ้าหรือเปล่าเนี่ยซื้อของอะไรไร้สาระมากมันเอาไว้ให้สำหรับคนที่เตี้ยใส่เขาจะได้มั่นใจขึ้นเวลาทำอะไร แล้วเราจะใส่ทำไมเราก็ไม่ได้เตี้ยไรมาก นึกถึงวิชา contemporary in communication design เราคงจะเป็นหนึ่งในพวกบริโภคนิยมแล้ว ปล.ใครยากซื้อต่อเราคุยหลังไมค์ไม่อยากได้แล้ว 555

ประโยชน์ของคลิบหนีบกระดาษ

พอดีวันนี้ตอนเช้ากำลังจะขึ้นรถมหาลัยเหลือบไปเห็นนักศึกษาหญิงกลุ่มนึงที่บริเวณเข็มขัดเห็นเขาหนีบคลิบหนีบกระดาษสีดำเอาไว้ที่เข็มขัดกับกระโปรงก็เลยสงสัยว่าทำไมเขาถึงต้องหนีบมัน จะเป็นเพราะเข็มขัดไม่มีห่วงให้ล็อคเพื่อเก็บปลายเข็มขัดที่มันยาวออกมาเกินหรอหรือเพราะว่ากระโปรงนักศึกษาหญิงเขาไม่มีห่วงที่เอาไว้ใช้สำหรับคาดเข็มขัดก็เลยลองไปถามเพื่อนผู้หญิงคนนึงก็ได้คำตอบมาว่าเหตุผลที่ต้องใช้คลิบหนีบดำหนีบเอาไว้ระหว่างเข็มขัดกับขอบกระโปรงก็เพราะว่าเวลาผู้หญิงนั่งเข็มขัดมันจะเด้งขึ้นมาเนื่องจากกระโปรงมันไม่มีห่วงเอาไว้คาดเข็มขัดเหมือนกางเกงผู้ชายบางคนอาจจะรำคาญมันก็เลยหนีบเอาไว้เพื่อให้มันล็อคไม่เลื่อนหรือเด้งไปมา มันทำให้เห็นว่ากระโปรงนักศึกษาไทยยังถูกออกแบบมาไม่ดีพอ

มาสคอตแมคโดนัลด์

วันนี้ไปเดินซื้อของที่ Centralworld พอดีเดินผ่านร้าน Mcdonald ชั้น 2 แถบใกล้ๆทางเข้า Isetan ก็ได้เห็นมาสคอตตั้งกระจายอยู่บริเวณชั้นนั้น 3 ตัวแต่ละตัวก็แสดงท่าทางแตกต่างกันไปบางตัวก็โบกมือบ๊าบบาย บางตัวก็ยกมือไหว้ โดยเฉพาะตัวที่ยกมือไหว้นี้ไม่รู้ว่ามีเฉพาะประเทศไทยประเทศเดียวหรือเปล่า ถ้าเป็นของประเทศอื่นๆเช่นญี่ปุ่นจะเจอแบบโค้งคำนับกันไหม ก็เลยลอง search ดูในเน็ตเล่นๆว่ามาสคอตแมคประเทศอื่นเขามีท่าทางที่บ่งบอกถึงวัฒนธรรมประเทศเขาแบบที่เรามีไหม แต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ แต่ลองหาข้อมูลไปเรื่อยๆก็ได้รู้ว่าประเทศไทยเป็นประเทศแรกของโลกที่ทำหุ่น mc ยกมือไหว้ซึ่งต่างจากประเทศอื่นที่ทุกแห่งจะแสดงอาการเชื้อเชิญ หรือนั่งบนเก้าอี้  ที่ร่ายบทความมาตั้งแต่ต้นมันก็ไม่ได้มีอะไรหรอกแค่สังเกตเห็นว่ามาสคอตตัวที่ยกมือไหว้ทุกตัวจะมีจะงอยผมสองแฉกอยู่บนหน้าผากซึ่งตัวอื่นมันไม่มีทำไมถึงมีไม่รู้ต้องการบอกแค่นี้แหละพอดีไปเห็นมา

ความสุขเล็กๆน้อยๆในชีวิต

เวลาว่างผมมักจะไปอ่านข่าวในกระทู้ต่างๆตามเว็บกระปุกเป็นประจำ ในกระทู้ข่าวก็สามารถที่จะให้คนที่มาอ่านกระทู้ข่าวแสดงความคิดเห็นเรื่องต่างๆได้ แต่ถ้าเราอ่านข้อความแสดงความคิดเห็นเป็นประจำจะสังเกตได้ว่าจะมีหลายบทความเหมือนกันที่คนที่โพสเป็น "คนแรก" ในหน้านั้นมักจะโพสข้อความที่เราสามารถที่จะเดาได้เลยว่า 3 ใน 10 ของบทความหรือในหน้าข่าวต่างๆจะโพสแสดงความคิดเห็นกันว่าอย่างไร ข้อความที่คนพวกนั้นมักจะโพสคือโพสว่า "ตนเองได้ที่ 1 " บางคนไม่ได้ที่ 1 ก็เขียนว่าที่ 2 บ้าง 3 บ้างแล้วแต่ลำดับซึ่งมันก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบทความอะไรเลยในหน้านั้นและนับวันก็รู้สึกว่าจะเยอะขึ้นเรื่อยๆที่คนจะพยายามแข่งกันหรือแย่งกันโพสเพื่อให้ตนเองได้ที่ 1 มันก็ทำให้ผมรู้ว่าการโพสข้อความได้เป็นคนแรกก็เป็นความสุขเล็กๆในชีวิตได้เหมือนกัน คนถึงแย่งกันเพื่อที่จะได้มันมา